Sentyabrın 21-də xocalıların kompakt şəkildə müvəqqəti məskunklaşdıqları Goranboy  rayonunun Aşağı Ağcakənd qəsəbəsində fəaliyyət gəstərən Xocalı rayon Mədəniyyət evində “Xankəndi” məcburi köçkünlərə dəstək İctimai Birliyinin təşkilatçılığı ilə ərsəyə gəlmiş Xocalı rayonunun vətənpərvər ziyalısı, 20 gün  erməni əsirliyində amansız işgəncələr görmüş Əliyev Arif Ədil oğlunun həyat və fəaliyyətindən, əsirlik həyatından bəhs edən filmin nümayişi oldu.

         Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurasının maliyyə yardımı ilə hazırlanan sənədli filmin təqdimat mərasimində Xocalı rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Şahmar Usubov, millət vəkilləri Elman Məmmədov, Flora Qasımova, filmin qəhrəmanı və ictimaiyyət nümayəndələri iştirak etdilər. 
         Sənədli filmin layihə rəhbəri “Xankəndi” məcburi köçkünlərə dəstək İctimai Birliyinin sədri, "Dağlıq Qarabağ Bölgəsinin Azərbaycanlı İcması" İctimai Birliyinin İdarə Heyətinin üzvü Xatirə Vəliyeva, ssenari müəllifi və rejissoru İlham Cəmiloğludur.
         Məlumat verilib ki, Arif  Əliyev 12 mart 1942-ci ildə DQMV-nin Kosalar kənd sovetliyinə tabe olan Qaragav kəndində dünyaya göz açmışdır. 
        Əvvəlcə doğma Kosalar kənd  məktəbində  təhsil alan Arif  1959-cu  ildə  Şuşa  şəhər  4 nömrəli  orta  məktəbi, 1961-ci ildə Şuşa şəhər  pedaqoji texnikumunu  bitirərək  üç il ərzində  Xocavənd  rayonu Aşan  kəndində, Xocalı rayonu Daşbulaq və  Kosalar  kənd  məktəblərində  müəllim  işləmişdir.
        İstək və həvəsi gənc, istedadlı Arifin yolunu Bakı şəhərinə saldı. O, 1963-1969-cu  illərdə  Bakı  Dövlət  Universitetinin  qiyabi  şöbəsində  təhsil  alaraq  dilçi-filoloq ixtisasına  yiyələndi. Arif Əliyev BDU-də Bəxtiyar Vahabzadə, Mir-Cəlal  Paşayev, Ağamusa Axundov  kimi  elm fədailərindən dərs almışdır.
        Təşkilatçılıq  qabiliyyəti  nəzərə  alınan Arif müəllim dövlət  qurumlarında  müxtəlif  vəzifələrdə  işləmişdir. O, 1964-cü  ildən  1972-ci  ilədək  Dağlıq  Qarabağ Muxtar Vilayəti  Zəhmətkeş  Deputatlar  Soveti  İcraiyyə  Komitəsinin  təşkilat  şöbəsində  təlimatçı  vəzifəsində  işləmişdir.  Bu  illərdə  Arif  müəllim  həm  də  Xankəndi Pedaqoji İnstitutunda  müəllimlik  etmişdir.  Erməni  millətçilərinin  əhatəsində  işləyən  Arif müəllim  Xankəndi  şəhərində  “Qönçələr” adlı  ədəbi  dərnək  yaratmış,  poeziyaya, yaradıcılığa  meyli  olan  xeyli  istedadlı  azərbaycanlı  gənci  bu  dərnəkdə  toplamış,  onların üzə  çıxarılmasında, istedadlarının  inkişaf  etdirilməsində  və  tanınmasında  böyük  rol  oynamışdır. Arif  müəllimin öz şeirləri  müntəzəm  olaraq “Azərbaycan”, “Ulduz”, “Ədəbi  Azərbaycan”  jurnallarında,  almanaxlarda, respublika qəzetlərində  və  “Dünyamız,  az  göyərin”  kitabında  nəşr  olunmuşdur.
        Arif  müəllim 1972-1974-cü  illərdə doğma Kosalar kəndində  Ü.Hacıbəyov  adına  kolxozun  idarə  heyətinin  sədri  seçilmişdir.  O, 1974-cü  ildən  yenidən  Xankəndi  şəhərinə  qayıdaraq  1974-1977-ci illərdə Dağlıq  Qarabağ  Muxtar Vilayəti  Zəhmətkeş  Deputatlar  Soveti  İcraiyyə  Komitəsinin  təşkilat  şöbəsinin  təlimatçısı, 1977-1980-ci  illərdə  Dağlıq  Qarabağ  Muxtar Vilayəti Partiya  Komitəsinin  təbliğat-təşviqat  şöbəsinin  təlimatçısı vəzifələrində  işləmişdir.
        Daim  erməni  millətçilərinin  əhatəsində  gərgin  vəziyyətdə  işləyən Arif  müəllimin  bundan sonrakı  işi  daha  ağır, daha  çətin  oldu.  Belə  ki, o, 1980-ci  ilin martından  Azərbaycan Kommunist Partiyası Ağdərə  rayon Komitəsinin ikinci katibi seçilmişdir. 1981-1985-ci  illərdə  Arif  müəllim  Bakı Ali Partiya  Məktəbində  təhsil  alaraq  partiya  siyasi  işi  ixtisasına  yiyələnmişdir. Ümumiyyətlə,  bu  insan  daim yenilikləri  öyrənməyə  meyl  etmişdir. 1965, 1970, 1975, 1980, 1986-cı  illərdə  Bakı Ali Partiya  Məktəbinin kurslarında, 1977-1979-cu illərdə Moskva  şəhərində keçirilən Sovet İttifaqı Kommunist  Partiyası Mərkəzi Komitəsinin seminarlarında  iştirak  etmişdir.
        Arif müəllim Ağdərə rayonunda  işləyərkən vəzifədə olan erməni millətçilərinin  daim  azərbaycanlılara  qarşı ögey münasibətlərini  görmüş,  bu  şovinistlərə  qarşı  mübarizə  aparmış,  azərbaycanlı  əhaliyə  arxa-dayaq  olmuşdur. Məlum olduğu kimi erməni  millətçiləri 1988-ci ildən başlayaraq  açıq  şəkildə  separatçılığa başladılar. Belə  ağır, çətin  şəraitdə  Arif müəllim 1991-ci  ilin  sentyabrına qədər bu vəzifədə  işləmişdir. Erməni terrorçuları hətta onu 10.09.1990-cı il tarixdə  girov  götürmüş, aparılan danışıqlar  nəticəsində  iyirmi gündən sonra girovluqdan azad  etmişlər. Bu  rayondakı zərbaycanlıların vəziyyətini dərk  edən Arif müəllim yenə  də bu  rayonda  qalmış,  əvvəlcə Ağdərə rayonu  Sırxavənd  Ərazi Partiya Komitəsinin birinci katibi, sonra isə  01.08.1992-ci ilə qədər Sırxavənd Ərazi  İcraiyyə Komitəsinin və Müdafiə Şurasının sədri  vəzifələrində işləmişdir. Arif Əliyev Qarabağ müharibəsi veteranıdır.
        Bu illərdə öz müstəqilliyini  yenicə qazanmış Azərbaycana təcrübəli kadrlar hava,  su  kimi  lazım  idi. Bu dövrdə Arif müəllimin də potensialından  istifadə  olundu. Belə  ki, Arif  müəllim 01.08.1992-ci il tarixdən 10.02.1993-cü il tarixədək Azərbaycan Respublikası  Prezidentinin  Fövqəladə  Səlahiyyətli  Nümayəndəliyinin aparatında  Milli  Münasibətlər  Şöbəsinin  müdiri  vəzifəsində, 1993-1999-cu  illərdə Xocalı rayon Kənd Təsərrüfatı  və  Ərzaq  İdarəsinin  rəis  müavini  vəzifəsində, 1999-cu ildən Xocalı  rayon İcra  Hakimiyyətində İctimai  təşkilatlar  və  siyasi  partiyalarla  iş  şöbəsində  böyük məsləhətçi,  2000-ci ildən isə həmin şöbənin müdiri vəzifəsində işləmiş, 2009-cu ildən təqaüdə  çıxmışdır.
        Arif müəllimin çəkdiyi zəhmət  hədər  getməmiş, 1982-ci ildə “Şərəf  nişanı” ordeni,  2008-ci ildə isə üçüncü dərəcəli  “Vətənə Xidmətə  görə” ordeni ilə təltif olunmuşdur.
        "Daş yağışı və sonra" adlı poemasında Arif Əliyev 20 günlük əsirlik həyatında çəkdiyi məşəqqətləri qələmə alıb.  
Yazı işlənir...................